kisilik

ben, hatalarimdan ders almayan, enteresan bir kisiligim. yillar onceki iliskimdeki yanlislari, simdiki iliskimde de tekrarliyorum. eskiden beri sorunum olan, parayi, eldekini tutamama aliskanligim devam ediyor. sonuclari yas itibari ile daha agir oluyor, dereyi gormeden, pacalari siyiriyorum. olmayan, henuz adi konmayan bir olayi, isi herkese anlatiyorum. olmayinca da icimden aslinda olmayacagini biliyordum da yine cenemi tutamadim diyorum. demin de dedigim gibi, materyalist bir insan olmadigim gibi oyle salak hamleler yapiyorum ki hayatta, materyalist insanlarin ocagina dusuyorum resmen. beklenen davranislari da bu vatandaslardan gorunce de sorguluyorum kendimi, kiziyorum kendime. halbuki basindan beri biliyorum, bu sekilde davranmaya devam edersem sonunun boyle olacagini. sorun da bu ya biliyorum, uygulamaya gecemiyorum. sorsam; cevap vermeyecegini biliyorum, bahane uyduracagini da biliyorum. kucuk kucuk hesaplar yapacagini da biliyorum. malesef ki yine soruyorum.

gecen iki seneyi saymazsak, otuziki senelik ahir omrumde aldigim kararlarin ya arkasinda durmadim veya kendi hatalarimin yarattigi ortam bu imkani bana tanimadi. su hayatta istedigim; kimseye muhtac olmamak, kimseden hayir beklemeden, kendimin ve sorumlu oldugum kisilerin yasamlarini ferah tutmaktir. istedigim yalnizca budur. cok buyuk basarilar, harika bir hayat, muthis bir ev vs. tipki diger hayellerim gibi yanlis kararlarima kurban gitmis veya gerceklesme olasilikliklari iyice zorlasmistir. oniki senelik panik atak maceralarim bile aynidir. eger cok icersem, ertesi gun panik atak olmam nerdeyse kacinilmazdir, izdirabin tarifi bilmeyenler icin cok zordur, lakin ben yine de cok icerim. bir ay cok icmem ya da hic icmem ama sonunda illaki dozunu kaciririm. amaan, ayda bir ne olacak derim? fakat, cogu olagan sey gibi, bu olagan hareketin karsiligi bende olagan olmaz. digerleri ertesi gun sadece bas agrisi ile kalkarken, ben ise bas agrisinin yaninda kendimle psikolojik savas veririm. su ana kadar basarili olarak surdurdugum tek aktivite, spor yapmaktir. haftada 2-3 kez spor salonunu ziyaret ederim, bu aliskanlik yaklasik on yil kadar devam etmektedir. bu gecelik bu kadar. son cumlemde itiraf ediyorum ki; ben, sanirim cogu kimseyi eskisi kadar sevmiyorum ya da sevemiyorum.

02.03.10

serhan.