pannik attak

merhaba okurlar,

yazi yazma zamanim geldi, konu pek bi bilindik; panik atak. fekat size bu panik atak olayinin doktorvari bir aciklamasini yapmayacagim, merak etmeyiniz. bu illet; genc bir insaninin planli ve programli nasil hayatini siker onu irdeleyecegiz hep beraber. ornek olarak da cok yakindan tanidigim bir sahsiyet olan; beni alacagim .

simdi bu teshis konulmadan once senin degil ama benim kocaman sayilabilecek bir dunyam vardi. ingiltere'de okurdum, ayiptir soylemesi kariysa kari, arabaysa araba, paraysa para, tekneyse tekne idi elimin altinda. gayet mutlu ve mesut yasiyordum, e bi zahmet. arada agabeyime kederlenip bir sise viskiyi tek basima iciyordum ama genclik iste ertesi gun 90 dakika top oynuyor, toksinleri atiyordum. ayni gunun aksaminda da barda tekrar dunyayi icebiliyordum. benim gibi bu kocaman dunyaya sahip olan diger arkadaslarimla; sabaha karsi bir seyler bulamazsak eve parayla eskort bile cagriyorduk. bir elim barda aman balda, obur elim yagda idi. bir ani: bu eskortlardan biri is esnasinda fenalasti. arkadaslara gelin olm kosun dedim, biri ordan;

-"n'oldu, grubu kabul etti mi?" diye soruyor.
-hee etti a.q olmeden onceki vasiyeti oymus.

ahanda dediler hayvan herif, zikerken oldurdun kariyi, yok lan ben bir sey yapmadim filan derken hatun cantasindan guclukle uyusturucu cikardi da icti, sonra kendine geldi. cok acim deyip, kahvalti etmem lazim dedi ve evden cikti, gitti. takma ismi de strawberry idi iskoc aksani ie soyluyordu. ne diye anlattim simdi ben bunu? haaa, o denli keyfim yerindeydi iste, derken bir gun ikmallere calisirken bana garip bir seyler oldu da QMC denilen hastaneye gittim.

oluyorm sandim, tecrubesizdim iste ki daha uzun yillar cok olcektim haberim yoktu. her tarafima kablolar taktilar, hayir gotume takmadilar kablo, bir sey anlatiyoruz:) ekg'ler alindi, akliniza ne gelirse, butun tetkikleri yaptilar. bana; sen panik atak olmussun dediler. oyle mi filan derken, ben; bu ne ki dedim? psikolojik, bir seyin yok dediler, sinavlardan stres olmussun dediler, gecer dediler, her sey iyi olacak dediler. kandirdilar laynn beni, bi sikim iyi olmadi bu arada. iyi peki dedik bundan yaklasik 12 yil once. 12 yil once ben boyleeee hayvan gibi bir dunyada yasiyordum yaa o soktugumun dunyasi bana gitgide kuculur oldu. ne zaman sigara icsem bir garip oluyordum, derken sigara galiba bunun suclusu dedik, ara verdik, biraktik. tek artisi budur, zati oyle cok sigara icmezdim. sonra stres vs yokken panik atak olmaya basladim, her seferinde oluyordum ama bir sekilde gebermiyordum.

evdekilere vs anlattim, beni dr'a goturduler de ilk prozac adli ilacla tanistim, karsi apartmanda ruh hastalari icin bir klinik vardi, oradaki dr verdiydi. ben, gelenlerle hep dalga geciyordum, "uc kisiyi kestim, bes kisiyi dogradim diyor, usenmeden evden kafama huni koyupp camlarini tiklatip, solo test'te 8 birakan beyinsiz gibi siritiyordum." sonra alah'in sopasi yok, tipis tipis oraya gider olmustum, eden bulur dunyasi demeyin lan. her eden buluyor mu? bi biz mi bulduk a.q? zaten ben biriyle ne zaman dalga gecsem illaki basima bi bok gelir, aksi gibi de cenem durmaz, hala da durmaz. biraz prozac'i kulllandim iste, lakin yasam kalitem gitgide dusmeye basladi. eskisi gibi futbol oynayamaz, kosamaz oldum. ee yavas yavas cok sevdigim futbolu da biraktim. sadece body yapiyordum, body yaparken de kimi zaman zorlaniyordum. onceleri kosu bandinda saati ziklemeden kosarken artik kosu surelerim her gecen gun azaliyordu.

harbi lan ne oluyor dedim? bu arada peder de iflasi sey ettirince bizim ekmek elden su golden modeli yasam tarzi gotumuze giriverdiydi, okuldan son sene gelmistim baba ocagina. cok sevdigim arabami kullanirken bile daraliyordum, sonrasinda toplu tasima araclarinda bunalip allah'in daginda indigimi cook bilirim. hala spora israrla devam ediyordum ama kaldirdigim kilolar dusmus, ben ise biraz sismanlamistim (cok cok degil) cunku sagolsun dr'lar ne verdiyse icer olmustum. bir gun xanax adli once pembe, sonra mor tabletlerle tanistim, mor olan iki pembe demekti; mor iyidi. hala da tek basa cikan ilac mor olanlardir. sonralari morlarin yanina da destek ilaclari verdiler. bir gencin kuskusuz en sevdigi atraksiyon olan sevisirken dahi gelir olmustu bazi bazi ataklar. cozumu; eger cok kotu isen iki duble bir sey icmekti. sonrasinda da senden iyisi olamazdi cunku ilaclardan dolayi zaten gec bosalma durumun vardir ki; bu olay cogu kadinin canina minnetti. eyvallah bazi zamanlar cok uzun oluyordu ama bir seyler uyduruyordum iste. cok sukur ki; ataklari sevisirken gogsumde yumusatip, uc kere sektirip degaj dikebiliyordum. o kabiliyetimi, ataklara vermeyecektim, inat ettim, cok istedi. bu meret oyle bir seydir ki en sevdigin/zevk aldigin olaya goz koyar, almak ister. kisilestirdim olm allah'in psikoljik hastaligini, durumum; vahimim, vahimsin, vadim. bizim burada vadim diye biri var, rus mus ama harbi delikanli cocuk. iste arada "short term memory loss" olayi oluyor, baska konulara sapiyorsun. hadi vadim, sonra konusuruz. son olarak; hesapta pozitif, negatifi yense de cok ustun bir konsantrasyon ve tecrube gerekir panik atak esnasinda sevisebilmek.

bir de agorafobiler baslar, evden cikmayi gozun/gotun yemez. ozelikle de hava biraz basiksa, bulutlu ise. yamuk gorursun sikten bir seydir, vallahi adami bezdirir. butun arkadaslarin cadde'de turlarken kirec rengi suratinla sen hemen farkedilirsin.

-iyi misin, bana bak su alalim mi? hastane? ilacini aldin mi?
sorularina maruz kalirsin, sen de beyaz gorunmemek icun yanaklarini mincirirsin, yuzunu her yerde yikarsin, caktirmadan nefes egzersizleri yaparsin. etrafindakleri de bu sekilde rahatsiz edersin, ee zaten bir iki ucten sonra da gitmezsin, eziyettir lan resmen. sabahlari yataktan kalkarken zorlanirsin, yas icabi artik cok genc de degilsindir benim ulan bu; degilimdir:) sorumluluklarin vardir, ee hadi bugun yatayim diyemezsin. desen de panik ataga sucluluk duygusu da eslik eder. etrafina bakarsin herkes sen sakrak eglenirken sen oyle durursun, eski nesen kalmamistir. kendini zorlarsin, denemedigin bi bok kalmaz, gecmesi icin. bunun gecmeyecegini anladigin vakit uzulursun, aklina turlu turlu sonlar gelir lakin yapamazsin. dedim ya; sorumluluklarin vardir, ihanet edemezsin.

eskisi gibi cok icemezsin ertesi gun, alkol kandan cikarken ebeni belleyerek cikar. o gun ataklar yasaman cok olasidir. kalbin ekstra atim yapar, onun da nedeni stresdir. cenazeye gidersin, hasta ziyaretine gidersin, kalabaliga dalarsin; yapmalisin bir sekilde. zaten bu aktivitelerden kacindikca daha da bok olursun. yavas yavas top oynarsin kazmalari gorup, gecmisini hatirlar; (gecmisini sikeyim diyerek) minyatur kalende durursun, maksat iki topa vurmaktir iste. spor salonunda tuttugunda ise, dizime bir sey oldu, kramp girdi vs der ordan uzaklasirsin. kendini sikmaktan tansiyonun tavan yapar. doktora bi bok bulamasalar da ya kalp duzenleyici verir ya da miniginden bir tansiyon ilaci. onu da alirsin rahatlarsin. tebrik ederim artik sen bir yuryen cenazesindir. ilaclari iyi tanir, komplikasyonlarina kadar bilirsin.

sonuc itibari ile; 32 yasinda oyle bir dagilmissindir ki toplayabilene ask olsun. inatcisindir, ustune gidersin, yine bir ise yaramaz, gucsuz oldugun ana denk gelir yine kavga edersin onunla! sonucunda; maksimum dayak yersin, oldurmez o. boyle yavas yavas adamin hayatinin icine eder iste. verilen ornek; ben olduguma gore. icine edilen hayat da benimkidir. fenerbahce'li selcuk; takimdan gitsin isterim. selcuk giderse; panik atak olacakmis deseler, yok derim, kalsin takimda. oyle iste allah, selcuk'un basina bile vermesin :)

iyi geceler.

26.05.10

serhan