Powered By Blogger

26 Ekim 2010 Salı

hapis hayatim

merhaba,

gecen entel'in zamanla ilgili yazisini okudum. eyvallah, ilk basta garip geldi. laan sonra bi uygulamaya koyayim, hayatima cak gizellik (nilce bu lisan turkce'ye yakin ama tam degil, twitter'da biri demisti ordan sey etti aklima) getirecek kessin diyerekten. ama ama yine yanildim. olm, ben pesimist, ruhen hasta herifin tekiyim, bir halti tarif edeceksem en negatif yonuyle tarif ederim. hata benim, kafama sicayim, sanirim burunduliler (kim diye sormayin olm, gidip yaziyi okuyun) benim gibi insanlar degiller(di). iyi insanlardi onlar, kimsenin tavuguna kist demezlerdi. ben ise onun bunun tavguna gehh bili bili deyip, bismillah.. kesip, bi guzel yerim, amina koyarim lan, protein mis. sorarlarsa da; su tarafa dogru gittiydi tavugunuz en son.. bile diyebilirim. anlayacaginiz cok farkliyiz birbirimizden cok. onlarin felsefelerini ne sikime bizikladim bilmem ama oldu bir kere, zamanin tarifini kullanacaksak; haftasonum, "sike surulecek kadar aklimin olmadigini" belgeleyen bir haftasonusu oldu, iyice anladim. hee bu aksam ise "isyan ettim lan" aksami oldu.

neyse simdi ben, ne bok yiyecegim? elim kolum bagli lan. oyle bir duruma geldim ki aslinda sokuldum, cikabilene helal olsun. buradaydim iste bir sekilde, tamam geldik; gorevimizi yerine getirdik, muhurlu kagidi aldik, gittik.. derken; "n'olur gel'lerle.." tekrar donduk bu diyara. zaten ben ne bok olamadiysam, bu; ne olurrr gel, git,zipla, sic vs'ler yuzunden olamadim. aslinda; aradan gecen iki sene icinde fena olmayan isler de buldum, cepten yemek yerine, burada abidik gubidik islerle ugrasacagima, vallahi yururdum be usta. yurutmediler, bu 'ne olur'lar; baa dur dediler, bekle dediler. su anki durumumun muhakemesini yaptigimda; "sike surulecek kadar aklimin olmadigina" emin oldugum bir haftasonu yasadim. siz hepiniz koc gibi takilmissinizdir tabi butun haftasonu.

tekrar donelim buradaki  hayatima; master yaparken ki az cok is tecrubemiz, malzeme bilgimiz de oldugundan, prezantasyonlar, projeler.. derken ben bayagi bir sivrildim. bu da ne sinir bir laftir; o sivrildi, siktir lan. neyse yazdik artik silmem. bir gun, baktim ki; birinci siniflara ders anlatir olmusum olm! hani biraksan konuya ataturk'den filan girip, kubilay'dan cikip, rte'ye sokacagim o denli.. lakin vatandaslar, rus/leton konumuz da cevre muhendisligi, oldugundan tarih olaylarini atladik, ister istemez. neyse; bendeniz psikolojik olaraktan fazla stabil olmasam da ders anlatirken iyiyim lan, evet valla iyiyim. hatta sanirim en iyi hissettigim zamanlar ders anlattigim zamanlar. bi de sevisirim bak, o ayri.

bu sirada olmaz ya oldu; 39 aylik bir is teklifi geldi. fena da degil meblag vs. buyukce de bir firma. ee peki, hoca olabilmek icin doktora yapma durumum ne olacak o zaman? ikisi beraber olmaz lan, superman miyim ben? akademik kariyer icun; bir uc sene daha antin kuntin isler, asistan maasi ve parasi gec yatan projeler ile gecinmeye calismak mi? yoksa muhendislik kariyeri mi? karar vermem lazim. ayrica kandirildim iste, (ikinci paragrafta kanitli, bir sonraki paragrafin basi devami) uyanik diye gecinirdim olm. bildiginiz buraya kilitlediler beni, anahtarini da pislik yuvasi nehire attilar. degil anahtar iki katli otobusu atsan bulunmaz orada, bataklik dibi, pislik. bi de kisin donuyor. donar zaten az kaldi. sevmiyorum kasvetine soktugumun ulkesini, imanina kadar soguk lan bi de. araba icerden buz tutar mi dostlar? eskimo muyum lan ben, soguk gecirmez miyim? bu arada harbi cok usuyen biri degilimdir haa ;)

iste haftasonu nasil oldu da; bu tuzaga dustum? diye dusundum durdum. hic, kendimi dusunmemisim lan ben. ben ne ister misim? ne yapmaktan zevk alirmisim, inanir misiniz? hic zerre umrumda olmamis. baskalarini eglendirecegiz diye habire zevklerimden vermisim, ufak ufak. ben de karar aldim. dedim ki; ben, bunu ahanda su sekilde istiyorum, o teknede de sen olacaksin bu kadar iste.. sonrasinda tabi, yine dusundum. once konusur sonra dusunurum degil, daha da dusundum demek istedim, ustume gelmeyin. isteklerimi, o kadar cok ertelemisim ki; hepsi toplanmis, "o teknede sen olacaksin"i yaratmis, onume koymus hatta onumuze koymus. haa o tekneye, onu bindirmek hic kolay degil, super zor. hatta duyan olsa sifir sansin var, salak.. der. oyle iste, daha fazla yazamayacagim. bu soktugum panik atagi yuzunden cok sevdigim futbolu da oynayamiyorum zaten..

okudugunuz icn cok tesekkurler.. haa unutmadan bu geceyi tarif edersem; "ilk tweetimi caldilar gecesi.." seklinde olur..

sevgiler.

serhan.

26/10/10

resim: The "impossible architecture" of M.C. Escher

2 yorum:

penelope dedi ki...

"okurken yüzümde :) bu şeklin düz halini veren yazı " olmuş..da ne çok küfrediyosun be sen..iyiki bi mikiniz var anasını satiim ..nereye nasıl konduracağınız bilemediniz erkek milleti.:PPP

S.O dedi ki...

aha pene, nasilsin bakalim?

hangi ruzgar atti sizi bloguma? kufur de ederim soverim de blog benim. ayrica, erkek milleti iste napacaksin? bu arada gecen bir yazimda muhterem lafini kullanip tesekkur de ettiydim..

eyvallah ;)