legends of the fall diye bir film vardir. samuel, tristan ve alfred adlarindaki uc kardesin ve babalarinin (hopkins) hayatlarini, lakin daha cok tristan'nin uc yasamini, asklarini, vazgectiklerini anlatir. bu arada belirteyim, tristan rolunu brad pitt oynamistir. bu gun anladim ki; o filmin sonu gibi bir sonum olsun istiyorum. ya da iyice tozuttum, bakin bu da pek mumkun.
evvelsi gun, kumanda yonetimi pederde iken; kendisinin cok sevdigi "vahsi yasam" belgesellerinden birine denk geldik. zati babam, mutemadiyen belgesel seyrettiginden baska bir programa denk gelmemiz oldukca anormal olurdu. tatilde olmama ragmen paralar suyunu cektigi icin kalan gunlerimi/gecelerimi "beni gorecegi gelmis" arkadaslarim davet etmedigi surece evde gecirmekteyim, yoksa geceleri pek evde olmam. allah'tan basketbol maclari, guzel yemekler, twitter, blog ve sevdiklerim yanimda da idare ediyorum. bir onceki yazimda bahsettigim gibi korkularim; icseldir. icsel ne lan? diyenler icin bknz; bir onceki yazim. usenenler icin ise kisa aciklama: icsel, psikolojik yonu agir basan korkulardir iste. kimseyi uyutmaya gerek yok; psikolojik korkularin temelinde olum korkusu yatar. benimkinde ise sinsice gelebilecek bir olumun korkusu yatmaktadir, sinsiligi de hic sevmem. planlarim hep natamam vaziyettedir, muhtemelen de bu planlarimi tamamlayamadan olmek istemedigimden ve genelde de kisa cubugu ceken, az sansli, oldugumdan dolayi; ben, kesin bir haltı beceremeden bu dunyadan gocerim konulu, pesimist dusuncemi hasta beynime iyice sokmusumdur.
gelelim belgesele, adamin teki ormanda gezerken ayi tarafindan saldiriya ugramis, sans eseri kurtulmus. vatandasin hali pek fena ama yasiyor. o anda evet dedim, olum seklim budur. sanirim bana secim hakki tanisalar; uykumda, gardim dusuk bir sekilde acisiz olmek yerine, bir ayi ile boğuşurken, aldigim olumcul isiriklar (nihhaha) sonucu olmeyi yeğlerim. biliyorum delice ama boyle isterim bir de mumkunse natamam planlarim cok olmasin da kafam dinc öleyim. olumun bir "ayi" kiliginda yaklastigini gorerek ona var gucumle karsi koymaliyim ben. ne lan oyle? mal gibi dünyaya gel, mal gibi öl, istemez. abartayim mi daha? haha eyvallah.
otopsimi yapan seksi kadin doktor, vucuduma, ellerime, yuzume bakarken, icinden; herif resmen ayiya direnmis, vayy hayvan! desin de isterim, kadınları seviyorum, estetik varlıklar. bu arada otopsiye ne gerek var amına koyayım? ayı yemiş işte.. dediğinizi duyar gibiyim. ayıp şey, yazara öyle denmez. hem o araya otopsiyi sıkıştırmasaydım; kadın doktor da olamazdı. maksimum morgcu kadın olurdu ki, o da seksi olmazdı. yazı yazanlara tavsiye ki ben böyle yaparım; yazarken asla zihninizi korkak alıştırmayın, yaratıcılığınız ortaya çıksın. saçmalarsanız da -size özgü- saçmalamış olursunuz. gerçi, hayat da böyle ya! son cumle; yukaridaki fotograf, "legends of the fall"un son sahnesinden alıntıdır.
iyi sabahlar.
serhan.
yazıldı- 03/09/10
az düzeltildi -11/08/11
2 yorum:
mümkünse giderken haber ver o ayıya beraber dalalım hehehehehehe :)) o uzun bacaklı doktorda ikimizi birden görsün rüyasında nasıl fantezi :))
yok, ben tek gidecegim. sonra sero'nun gaziyla gittin derler. bu konuda, sorumluluk almam ben:/
Yorum Gönder