Powered By Blogger

8 Eylül 2010 Çarşamba

ic sesim

hey,

salak bir gecede, once twitter'da noha'yi aradim. sanirim yine bulamadim. keske hep "sarhos" olsan da oyle sarilsan lan bana. o da gelmez gelmez, pat diye koridorda belirdi tam yerinde. neysee, napalim? simdi, e2 diye bir kanal var, onu seyrediyorum. hatta birazdan degistirecegim cunku bu seyrettigim programdan memnun degilim. ha ha ha.. ne kadar da duzgun, lakin super suphe cekici! deli olup da; "normalim lan ben, yeminle.." diyen birine ait gibin. sonuc; digiturk'te kayda deger bir bok bulamadim. aslinda, evet.. "kayda deger bulmak." benim sorunum da bu. bir de bizim digi paket; bildiginiz memur paketi, onun da payi olmali..

etrafimda gordugum/yasadigim olaylarin bir cogunu, az onceki tv programlarina yaptigimin, tam tersi bir davranis olarak; kayda deger bulup, kaydederim. iyi bok yerim. sittin sene sonra hatirlar, soylerim. bu gecen zaman zarfinda cok kizdiysam; olayi iyice dramatize ederim. cok sevindiysem ise abartirim. hani o an; azrail, "beni zamaninda sevindiren vatandasin" canini alacak olsa;
-onu alma, beni al..
 diyen bir "gerizekali" da olabilirim. zamaninda ruh sagligi hayli hasar gormus bir insanim. iste ota/boka kendimi paraladim, eldeki mevcut ben; bu. tam, ruh sagligim eskisi gibi olsa, ne guzel olurdu bea? diyecek olsam icimden "dalga gecer" gibi ortaya cikan pesimist sesim;

-olm, senin ruh sagligin o zaman da bozuktu, sen farkinda degildin ki.. der.
-ben de en azindan fiziksel olarak eskisi gibi olsam, o bile olur.. derim.
o yavsak yine;

-hadi lan, senin yasin kemale erdi artik, bodye filan da gitme. yakinda ya kalpten, ya da beyin kanamasindan gebereceksin zaten.. der.
-hassikir lan, som agizli, pesimist ic sesim; bende panik atak var. fiziksel olarak iyiyim, doktorlar oyle dedi, siktir git, cik beynimden, allah belani versin vs.. derim.
 o da hemen;

- hali saha maclarindam niye kaciyorsun? diye sorar, ekstra sistolleri hatirlatir. ve devam eder; o sikindirik kosu bandinda, kagni hiziyla 90 yasindaki deden de yurur.. der.
-kizarim. ardindan; "bu ic sesimin taa amina koyayim" derim. sonra dusunurum, hani soyle gercekten; ben senin "bedenen" ic sesinim, n'ber birader? diyen somut bir sey olarak karsima ciksa, ne yaparim? diye.. aklima gelenleri buraya yazmiyorum. sadece minik bir ipucu; olumu, elimden yavas yavas olur..

isin komik yani, psikiyatrlar; "pozitif davranis, negatiften ustundur." derler..
bok ustun..

iyi geceler.

08/09/10

serhan.






not: yukaridaki resmi bu linkten aldim. (galiba) https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjw6AvaBZuA47lgcs4hRp07FHHPon3SPT2j8T4S2HeMcCOsaHGF6DM_b7HTD8EXRNbpUIzxPC4WWjqJyzO895LbUUMmTc_8Ry1oeUSEr2bmG19NSuYX-UKfr24X_p2qam4J6OEKagsrtfh_/s1600/6a00e55079f26688330120a5540892970c-800wi.jpg

3 yorum:

damlasakızaromalı dedi ki...

'hayatımda gördüğüm en karamsar insansın, şans eseri hayattasın biliosun dimi?' şeklindeki yorumları yapan ve zaten 3-5 kişiden oluşan güruhumu sana yönlendireceğim ki ben kalan birkaç 10 yılımda huzurlu nefes alıyım :)

:bendenbirilerivarburda:

S.O dedi ki...

ehi, evt oyle yazarken icimdeki karamsar mahluk iyiden iyiye ortaya cikiyor. siirlerin guzel, begendim.

damlasakızaromalı dedi ki...

teşekkürler.. senin denemelerinse soluksuz takip edilesi.

:tebrikler: